Heren 1 – Inter Rijswijk 11-03-17
Zondag middag, tijd voor weer een wedstrijdverslag. Gisteren mochten we aantreden tegen de tot dan toe nummer 1, Inter Rijswijk.
In onze inmiddels tweede thuishaven begon het feestje. Voordat de wedstrijd ook maar begonnen was kregen we namelijk de mededeling dat onze coach zijn shirt vergeten was, staan dus. Heerlijk, vind ik leuk!
Zondag middag, tijd voor weer een wedstrijdverslag. Gisteren mochten we aantreden tegen de tot dan toe nummer 1, Inter Rijswijk.
In onze inmiddels tweede thuishaven begon het feestje. Voordat de wedstrijd ook maar begonnen was kregen we namelijk de mededeling dat onze coach zijn shirt vergeten was, staan dus. Heerlijk, vind ik leuk!
Het inspelen en inslaan begon. Iedereen had er zin in en was vol met vertrouwen, we stonden immers 3-0 ten opzichte van een beoogd kampioen. Wij zijn nooit een kampioen in dak hakken en waar zij dat bij hun thuis wel deden stonden ze nu tijdens het inslaan niet te imponeren. Misschien hadden ze last van zenuwen omdat ze die 3-0 in hun achterhoofd hadden, wie zal het zeggen.
Het spelbeeld was vergelijkbaar met dat van tegen Spaarnestad. De eerste set pakken, tweede kansloos verliezen en vervolgens set 3 en 4 weer winnen.
We begonnen dramatisch, geen bal kwam aan er werd niet gescoord, 7 punten achterstand! Na een tweede time-out werd er gesproken van deze set laten lopen en ons focussen op set 2. Het leek wel alsof Rijswijk dit gehoord had en dat ze de teugels konden laten vieren, ze lieten namelijk niets meer zien van het spel wat ze voor de time-outs deden. Gestaag kwamen we terug in de set en wonnen de set ook nog! 25-23
Zoals gezegd was de tweede set kansloos. Waar je de eerste set terugkomt in je spel laat je daarvan niets zien in de tweede. 1-9 voor Rijswijk als ik me niet vergis en Daniel had zijn beide time-outs al gebruikt…
Set 3 was weer een ander verhaal. We begonnen eindelijk de service pass op het net te leggen en Lodewijk had zowaar 3 opties open om aan te spelen. Het bleef lang gelijk op gaan, alleen op cruciale momenten pakte wij toch de punten. 25-21.
Rijswijk was gebroken en moest de gevolgen van deze 2-1 achterstand ondervinden, een 5de set uit het vuur slepen bleek er al heel snel niet meer in te zitten. Tot 12-7 bleven ze bij, maar daarna was het echt gebeurd met hun verzet, het laatste beetje hoop dat ze misschien nog hadden sloeg Ruben met een geweldig viertje de grond in. 25-11.
Deze overwinning is heerlijk en ik schrijf dit verslag met voldoening en een kater, maar we mogen volgende week weer aan de bak. Niet thuis, maar wel in Amsterdam, US-VV Amsterdam, de Amsterdamse derby. Iedereen kan dus langskomen om ons aan te moedigen en daarna bier aan de bar te drinken. 15.00h begint het!